در نخستین روز از تابستان ۱۴۰۳، منطقه خوش‌آب‌وهوای درکه تهران شاهد برگزاری برنامه‌ای داوطلبانه برای پاکسازی طبیعت بود؛ رویدادی که با حضور ۸۰ نفر از علاقه‌مندان به محیط زیست برگزار شد و با جمع‌آوری ۹۰ کیسه زباله، جلوه‌ای از همبستگی اجتماعی و دغدغه‌مندی زیست‌محیطی را به نمایش گذاشت.
این برنامه که به همت گروه مردمی «طموزی» و با حمایت شرکت پرژک و با مشارکت داوطلبانی از گروه‌های سنی مختلف برگزار شد، هدف خود را ارتقای فرهنگ حفاظت از طبیعت و جلب مشارکت عمومی در مدیریت پسماندها اعلام کرده بود. بخش مهمی از شرکت‌کنندگان را نسل متولد دهه هشتاد تشکیل می‌داد؛ جوانانی که با انگیزه و انرژی بالا، دوشادوش سایر داوطلبان در مسیرهای پر رفت‌وآمد درکه حضور یافتند و به پاکسازی محیط اطراف پرداختند.
جمع‌آوری زباله، گامی کوچک با اثری بزرگ
در جریان این اقدام جمعی، داوطلبان با در دست داشتن کیسه‌های مخصوص، به جمع‌آوری زباله‌های رها شده در مسیرهای کوهپیمایی و فضاهای سبز منطقه مشغول شدند. بررسی‌ها نشان می‌دهد بیشترین پسماندهای جمع‌آوری‌شده شامل باقی‌مانده‌های غذا، پوست میوه و زباله‌های تجزیه‌پذیر بود؛ موضوعی که نشان‌دهنده ضعف جدی در فرهنگ تفریحی و مسئولیت‌پذیری محیط‌زیستی بخشی از گردشگران است.
یکی از اهداف محوری این رویداد، افزایش آگاهی عمومی درباره مضرات رها کردن پسماندهای غذایی در طبیعت بوده است. در همین راستا، آموزش‌های کوتاه و گفت‌وگوهای محیط‌زیستی با بازدیدکنندگان منطقه نیز انجام شد تا افراد بیشتری به ضرورت حفظ پاکیزگی طبیعت واقف شوند.
تمرکز ویژه بر نقش نسل جوان
یکی از ویژگی‌های برجسته این برنامه، تمرکز بر توانمندسازی و ترغیب نسل دهه هشتاد به مشارکت در فعالیت‌های داوطلبانه محیط‌زیستی بود. برگزارکنندگان بر این باورند که جوانان امروز، نقش‌آفرینان اصلی در آینده کشورند و درگیر کردن آن‌ها با دغدغه‌های زیست‌محیطی، می‌تواند در درازمدت به نهادینه شدن رفتارهای مسئولانه در سطح جامعه منجر شود.
گامی به سوی آینده‌ای سبز
پاکسازی درکه تنها یک برنامه نمادین نبود؛ بلکه تلاشی بود برای ایجاد حساسیت عمومی و بسترسازی برای تغییر الگوهای رفتاری در مواجهه با طبیعت. جمع‌آوری ۹۰ کیسه زباله در یک روز، حاصل تعهد، انگیزه و کار تیمی داوطلبانی بود که با حضور در این رویداد، مسئولیت اجتماعی خود را در قبال محیط‌زیست ایفا کردند.
در پایان این برنامه، برگزارکنندگان ضمن قدردانی از مشارکت داوطلبان و همکاری نهادهای محلی، ابراز امیدواری کردند که برگزاری چنین رویدادهایی به صورت مستمر ادامه یابد و الگویی برای دیگر مناطق کشور نیز باشد. به باور آنان، راه حفظ طبیعت از دل آموزش، مشارکت مردمی و اقدامات میدانی می‌گذرد.
