یازدهم مردادماه ۱۴۰۳، پارک قیطریه تهران میزبان سومین رویداد پاکسازی طبیعت به همت گروه مردمی «طموزی» بود؛ رویدادی با تمرکز ویژه بر جمعآوری تهسیگارها که با مشارکت ۶۰ داوطلب علاقهمند به محیط زیست برگزار شد. این فعالیت با شعار آشنای «به طبیعت سلامی دوباره باید کرد» و حمایت شرکت پرژک، بار دیگر بر ضرورت حفاظت از فضاهای سبز شهری تأکید کرد.
فهرست مطالب
Toggleوقتی بطریها به جان تهسیگارها افتادند
در این برنامه، داوطلبان با در دست داشتن انبر، دستکش و بطریهای خالی آب معدنی به پاکسازی بخشهای مختلف پارک، بهویژه لابهلای چمنها پرداختند. برخلاف تصورات رایج که زبالههای حجیمتر را تهدید اصلی محیط زیست میدانند، تمرکز این برنامه بر زبالههای کوچک اما ماندگاری چون تهسیگارها بود؛ زبالههایی که نهتنها چهره فضای عمومی را مخدوش میکنند، بلکه با ورود به خاک و منابع آبی، آثار بلندمدت و جبرانناپذیری برجای میگذارند.
در پایان این فعالیت، ۵۸ بطری پر از تهسیگار و زبالههای ریز دیگر جمعآوری شد؛ آماری که نه تنها ابعاد پنهان آلودگی شهری را آشکار میکند، بلکه گویای میزان بیتوجهی بخشی از شهروندان به حقوق زیستمحیطی همگانی است.
گلدانهایی برای یادآوری
در اقدامی نمادین و تأثیرگذار، به تمامی شرکتکنندگان در این رویداد، گلدانهای آپارتمانی اهدا شد؛ حرکتی که تنها در نقش یک یادگاری باقی نماند، بلکه پیامی روشن با خود داشت: توجه به محیط زیست باید از خانه آغاز شود. برگزارکنندگان با این هدیه، تلاش کردند تا فرهنگ نگهداری از گیاهان و تقویت رابطه افراد با طبیعت را به فضای زندگی شخصی نیز گسترش دهند.
گامی کوچک برای زمینی پاکتر
هدف اصلی این رویداد، صرفاً پاکسازی یک پارک نبود؛ بلکه ارتقای آگاهی عمومی نسبت به تبعات رهاسازی زبالههای کوچک در فضای شهری بود. تهسیگارها که بهسادگی زیر پا له میشوند یا در چمنزارها ناپدید، بار سنگینی بر دوش طبیعت میگذارند. این برنامه با فراهم آوردن فرصتی برای مشارکت داوطلبانه، زمینهساز گفتوگو، آموزش و بازاندیشی در رفتارهای روزمره شهروندان شد.
قدردانی و ادامه مسیر
برگزارکنندگان این رویداد با ابراز سپاس از مشارکت داوطلبان، اعلام کردند که این سومین فعالیت از سلسلهبرنامههای پاکسازی محیط زیست بوده و در آینده نیز ادامه خواهد یافت. آنها تأکید کردند که شکلگیری جامعهای مسئول و آگاه در قبال طبیعت، نیازمند تداوم چنین فعالیتهایی و گسترش آموزشهای زیستمحیطی است.
در پایان، آنچه از این رویداد در ذهن میماند، تنها ۵۸ بطری پر از تهسیگار نیست؛ بلکه ارادهای جمعی برای تغییر، امیدی برای آیندهای پاکتر و قدمی کوچک در راه بلند حفظ زمین است.